Yo, ik heb op een soortgelijke post/topic gereageerd en volsta om die boodschap gewoon te kopiëren en hier te plakken. Ik denk namelijk dat de strekking ervan ook hier van toepassing is.
________________________________________
@
Nachtvlindertje:
Citaat:
Citeer:
Ik ging toen zelf goed nadenken of ik nog iets weet van een vorig leven.
Als ik zo vrij mag zijn: het is een algemeen bekend feit dat we alle toestand uit vorige levens niet paraat hebben in ons geheugen. Dat wil het volgende zeggen. ALS reïncarnatie bestaat, dan is daarvoor enkel en alleen indirect bewijs. Dit indirecte bewijs wordt gevormd door 'herinneringen', (onderbuik)gevoelens, natuurlijke afkeren en angsten, etc. Daarnaast zijn er natuurlijk paranormale methodes om kennis van vorige levens te verkrijgen, zoals via meditaties en regressietherapieën. Hierover ben ik zelf echter extreem sceptisch: níéts zegt namelijk dat je niet jezelf voor de gek houdt. Ik meen dat in alle indirecte bewijzen een niet onaanzienlijk deel bestaat uit enkel suggestie. Maar goed, wie erin wil geloven zal daarvoor niettemin altijd wel een reden vinden (dat heb ik zelf ook gedaan).
Citaat:
Citeer:
Ik heb geen echte herinneringen, maar wel ben bang voor harde knallen en een beetje voor onweer, ik schrik als er een vliegtuig laag overvliegt en laast had ik een droom dat ik als jood werd opgepakt en vermoord.
Dit is allemaal suggestief, maar het geeft je geen enkel concreet houvast. Als je deze tekenen op wil vatten als verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog, dan mag dat van mij, maar het kan ook anders.
Harde knallen zijn nu eenmaal onnatuurlijke verschijnselen, en ik meen dat er maar weinig mensen zullen zijn die een dergelijk geluid als lekker en prettig ervaren. Niet voor niets schrikken honden als het Oud & Nieuw is; niet voor niets hebben veteranen van de Eerste Wereldoorlog vaak een 'shell shock', d.w.z. chronische stress ten gevolge van alle geweerschoten en granaatexplosisch, waarbij ze in het vervolg van ieder hard geluid schrikken.
Iets soortgelijks kán ook voor laagvliegende vliegtuigen gelden, met name bij straaljagers; idem dito bij onweer.
Deze aangeboren afkeer of angst is op zichzelf helemaal niet vreemd. Ze zit ingebouwd in ons zenuwstelsel! Een bron hiervoor is het boek 'Neurose' van H.J. Eysenck.
Aansluitend op dit boekje is het nog de moeite waard om even aan te stippen dat bepaalde ervaringen in de jeugd kunnen leiden tot bepaalde angsten later in het leven. Als je bijvoorbeeld op vierjarige leeftijd je vader aangevallen ziet worden door de huiskat, dan kun je later een kattenfobie ontwikkelen (dit is een beetje kort door de bocht gesteld, maar het is een illustratie). Deze gedachtenlijn volgend: het zou in het kader van jouw afkeren dan ook kunnen zijn dat je ooit iets hebt ervaren dat jouw versterkte afweer tegen de betreffende geluiden in de hand heeft gewerkt. Soms herinner je je zulke dingen niet eens, maar het is een reële mogelijkheid.
Dan je droom nog, waarin je jezelf als Jood zag. Ook daar hoeft niets verdachts mee aan de hand te zijn, ook al zou de gemiddelde psychoanalyticus er graag mee aan de slag gaan. Wat ik bedoel zijn hier twee dingen:
In de eerste plaats dienen dromen vooral als een verwerking van dingen die je recentelijk hebt meegemaakt (hoe onschuldig en vanzelfsprekend het ook mag zijn). Het zou dus kunnen dat iets je geprikkeld heeft om over de Tweede Wereldoorlog te dromen. Een dergelijke prikkeling kan ook onbewust plaatsvinden. Denk aan Geschiedenislessen, een (geweld)film op tv, een oorlogsverhaal (kan ook over andere conflicten gaan) of een boek over wereldreligies, waarin een stuk over Joden staat. Ik noem maar wat.
Daarnaast is er nog het doodsimpele gegeven dat ieder mens de meest bizarre dingen droomt. Of we het nu wilen erkennen of niet, of we het ons nu kunnen herinneren of niet, maar vreemde of schokkende dromen is niemand vreemd. Dit kan ik ook onderschrijven uit eigen ervaring. Niets om wakker van te liggen dus.